اگر گل را خبر بودی همیشه سرخ و تر بودی
ازیرا آفتی ناید حیات هوشیاری را
***
هست تهی خارها نیست در او بوی گل
کور بجوید ز خار لطف گل و بویها
مولوی
❆❆❆❆❆
چنین پروراند همی روزگار
فزون آمد از رنگ گل رنج خار
فردوسی
❆❆❆❆❆
فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش
گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش
***
چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت
کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی
***
چو گل به دامن از این باغ میبری حافظ
چه غم ز ناله و فریاد باغبان داری
حافظ
❆❆❆❆❆
تا گل روی تو دیدم همه گلها خارند
تا تو را یار گرفتم همه خلق اغیارند
***
سفر دراز نباشد به پای طالب دوست
که خار دشت محبت گل است و ریحان است
سعدی
❆❆❆❆❆
ما گل به دست خود ز نهالی نچیدهایم
در دست دیگران گلی از دور دیدهایم
صائب تبریزی
❆❆❆❆❆
بلبلان از بوی گل مستند و ما از روی دوست
دیگران از ساغر و ساقی و ما از یاد دوست
***
گفتا به دلربایی ما را چگونه دیدی
گفتم چو خرمنی گل در بزم دلربایی
خواجوی کرمانی
❆❆❆❆❆
بیرخت اشک همی بارم و گل میکارم
غیر ازین کار کنون کار دگر نیست مرا
امیر خسرو دهلوی
❆❆❆❆❆
چون به بهار سر کند، لاله ز خاکِ من برون
ای گل تازه یاد کن، از دل داغ دیده ام
منبع: ستاره